Niet vergeten, maar wél doorgaan ...

Confrontaties

Tijdens het leven wordt je als volwassene geconfronteerd met gebeurtenissen en situaties, die een groot beroep op je doen en die je moet zien te overleven. Deze situaties zijn bijvoorbeeld:

* echtscheidings- en relatieproblemen;
* geen of slechte relatie met je kinderen;
* overlijden van partner, kind, dierbaar familielid;
* het niet nemen of kunnen krijgen van kinderen en daardoor geen ouders, maar ook geen grootouders kunnen zijn;
* verlies van baan;
* het niet uitkomen van idealen;
* het overwinnen van je negatieve zelfbeeld en het gebrek aan zelfvertrouwen (door jezelf en/of door anderen) opgebouwd tijdens de kinder- en jeugdjaren;
* problemen op je werk (slechte relatie met collega('s) of leidinggevende; geen uitdaging in je werk meer vinden en geen mogelijkheden hebben om andere werkzaamheden uit te voeren;
* de grote lichamelijke en geestelijke veranderingen - dikwijls door jezelf ervaren als teruggang - in geval van ouderdom, ziekte of ongeval met een daarbij behorende (grote) vermindering van je vitaliteit en je vaardigheden;
* de verwerking en acceptatie van het verleden, je eigen lot en eindigheid;
* depressie;
* verslavingen (alcohol, roken, drugs, sex, gokken);
* verlies van aantrekkelijkheid;
* vermindering van je inkomen;
* isolement en vereenzaming;
* de zingeving van je leven (‘Waartoe ben IK op aarde?”).

Het is opvallend hoe mensen verschillend met dergelijke situaties omgaan. De een blijft inde 'put' zitten en de ander probeert -soms tegen beter weten - er nog wat van te maken. Er zijn grote verschillen tussen mensen wat betreft hun veerkracht en zelfvertrouwen. De ene gelooft dat hij het wel gaat redden, terwijl de ander daarentegen niet meer in zichzelf gelooft. Een belangrijke factor hierbij lijkt de levensvisie van een persoon te zijn. Als je van mening bent dat het leven gewoonweg vele 'ups en downs' kent en dat een leven zonder deze dalen ondenkbaar is, zo iemand gaat met meer zelfvertrouwen de situaties tegemoet dan de persoon die vindt dat hij persoonlijk in zijn leven gefaald heeft en uit voorzichtigheid maar voor passiviteit en een zich terugtrekken kiest.

Pleidooi voor opstaan en weer verder gaan ...

Het is triest om te constateren dat er veel mensen zijn, die nadat zij een erg nare situatie hebben meegemaakt, ervoor kiezen om maar geen uitdagingen meer aan te gaan. Of besluiten dat zij (en dat van hun gezins- en familieleden) het leven meer 'bevroren' tegemoet gaan. Bijvoorbeeld: een gezin verliest een van haar kinderen, dat op zich verschrikkelijk is. Het gezin lijdt hier zo onder dat feestdagen of verjaardagen niet meer gevierd worden. Terwijl er ook nog andere kinderen in het gezin zijn! Het gezin gaat dan behoorlijk stagneren.

Of de ouders gaan scheiden en de vader krijgt zijn kinderen niet meer te zien, waarna hij zijn baan er ook maar bij neergooit. Terwijl hij toch ook verder met zijn eigen leven zal moeten.

Of de vrouw, die nadat ze bedrogen is en de relatie verbroken heeft, besluit om maar geen relaties meer aan te gaan.

Omgaan met verlies betekent dat je op een goede manier met het verlies omgaat (deze uiteindelijk accepteert), maar ook dat je de omvang van het verlies niet groter gaat maken. Door er meer eigen verlies aan toe te voegen. En dat is zonde van je eigen leven!

Verlies in je leven kan voor een aantal mensen - na verloop van tijd - ook uiteindelijk winst opleveren. Zie hiervoor bijvoorbeeld de lezing van: Steve Jobs of de filmreeks 'Omgaan met verlies' - die vanaf 7 maart 2011 in de Gruitpoort in Doetinchem vertoond zal worden. Zie ook het bijgevoegde bestand.:

 c13-01_gruitpoort filmflyer verlies.pdf

Dubbel zonde ...

Het is goed om je te realiseren dat er in geval van een slechte relatie of een slechte baan sprake is van 'dubbele zonde'. Het is zonde dat je niet de relatie of baan hebt, die bij je past en het is dubbele zonde wanneer je in deze situaties blijft zitten en niet op zoek gaat naar betere omstandigheden.