Elke periode kent zijn eigen ontwikkeling ...

Periodes in de volwassenheid

De lange periode van volwassenheid kan men globaal in de volgende stadia onderscheiden (Stevenson, 1977; zie bijvoorbeeld ook Robert J. Havinghurst, 1971):

* jonge volwassenheid (19 - 30 jaar);
* volwassenheid (30 - 50 jaar);
* middelbare leeftijd (50 - 70 jaar);
* ouderdom (vanaf 70 jaar).

Taken in de volwassenheid

Elk van deze stadia vraagt van de mens weer specifieke (ontwikkelings)taken (Stevenson, 1977), zoals:

Jonge volwassenheid:

* verkrijgen van relatieve zelfstandigheid ten opzichte van de ouders;
* dragen van meer verantwoordelijkheid voor het eigen leven op emotioneel, socio-cultureel en economisch gebied;
* toename persoonlijke ontwikkeling en uitbreiding van het aantal rollen in privé- leven, werk en samenleving.

Volwassenheid:

* toename van verantwoordelijkheid betreffende de eigen ontwikkeling en deelname aan de maatschappelijke
werkzaamheden;
* toenemende aandacht (op afstand) voor de jongere (bijvoorbeeld de eigen kinderen) en de oudere generatie;
* veranderingen in de relaties met de partner en met andere belangrijke personen;
* leren omgaan met de lichamelijke en persoonlijke veranderingen.

Middelbare leeftijd:

* dragen van verantwoordelijkheid van belangrijke taken in de samenleving (overdracht van kennis en vaardigheden);
* behouden van flexibiliteit betreffende zaken als werkzaamheden, vrije tijd, politiek, religie;
* het onderhouden van relaties met de eigen kinderen en met andere jongeren;
* veranderingen in de relaties met de partner en met belangrijke andere personen;
* verantwoordelijkheid dragen voor de fysieke en psychische situatie van de (schoon)ouders en leren om deze op het eind van hun leven ‘los te laten’;
* leren omgaan met de lichamelijke en persoonlijke veranderingen.

Ouderdom:

* het dragen van verantwoordelijkheid om de in het eigen leven opgedane kennis, vaardigheden en vooral wijsheden over te dragen en te delen met anderen;
* het ontwikkelen van nieuwe interesses, vaardigheden en hobby’s; tevens het aangaan van contacten met nieuwe kennissen en vrienden;
* samen met anderen: aanvaarding van het eigen levenseinde en die van belangrijke anderen; inclusief de daarbij behorende (grote) veranderingen op geestelijk en lichamelijk gebied, de ongemakken en de pijn.

De samenhang tussen taken en zelfvertrouwen ...

Mensen met een positieve zelfwaardering en zelfvertrouwen zullen voornoemde ontwikkelingstaken tijdens de verschillende perioden van volwassenheid gemakkelijker aangaan dan de personen die dit (zelf)vertrouwen niet hebben. Ook zullen de eerstgenoemden de gebeurtenissen in hun leven wat milder beoordelen dan de mensen met een gebrek aan zelfvertrouwen, omdat laatstgenoemden veel hogere (dikwijls niet haalbare) eisen aan zichzelf stellen.